Bilgi ve İletişim Hattı 0332 265 35 43
Makaleler

TIRNAK YEME DAVRANIŞI

Çocukluk döneminde başlayan ve ilerleyen yaşlarda devam edebilen tırnak yeme, tırnak etini yeme, kopartma, tırnak yüzeyini dişle kazıma işlemidir. Bu davranış genellikle 3- 4 yaşından sonra görülür. Çoğu zamanda 12 yaşında sonunda sona erer. Tırnak yeme sürekli görüldüğünde bir davranış bozukluğudur. Bu davranış süreklilik gösterdiğinde, davranışın altında psikolojik sebepler yatabilmektedir.DSM IV ’e göre başka türlü adlandırılamayan dürtü bozukluğu olarak sınıflandırılır.

Tırnak yeme davranışına ilişkin iki temel açıklama vardır;

-Kaygı

-Çevresel baskılanma ( Motor hareketleri kısıtlanmış çocuklarda bu eğilim görülebilmektedir.)

TIRNAK YEME DAVRANIŞININ SEBEPLERİ

- Çocuğun kendisini güvende hissetmemesi

- Baskıcı, cezalandırıcı ebeveyn tutumları

- Ailede başka tırnak yiyenin olması

- Ev ve okul ortamındaki gerilimler

- Çocuğun ihtiyacı olan güven ve sevgiyi alamaması

- Çocuğun öfke, korku ve stres durumlarına maruz kalması

- Üzüntü ve sıkıntı duyguları

- Değersizlik ve güvensizlik duyguları

- Aile içi iletişim sorunları,

- Aile içinde yaşanan boşanma ve ayrılıklar

- Çocuğun sürekli eleştirilmesi

- Yetersiz akademik başarı

- Başarısız arkadaş ilişkiler ve arkadaş grupları tarafından dışlanma

Davranışın Tırnak Yeme olup olmadığını anlamamız için;

1. Davranışı yapan kişinin yaş aralığı

2. Anne, baba ve öğretmenden alınan anamnez sorularından elde edilen veriler

3. Evde ve okulda aile ve öğretmenin yaptığı gözlemler

4. Cümle tamamlama çalışmasından elde edilen veriler

5. Resim çizdirme çalışmalarından elde edilen veriler.

KURAMSAL BAKIŞ AÇISIYLA TIRNAK YEME

1) BİYOLOJİK YAKLAŞIM

Hubel , Wiesel, Cannon, Chomsky, Piaget temsil ettiği biyolojik yaklaşımına göre, tüm psikolojik olaylar bir şekilde beynin ve sinir sisteminin etkinliği sonucu ortaya çıkmaktadır.

Bu yaklaşım, sübjektif deneyimleri, bilişsel, duygusal ve çevresel etkileri açıklamamıştır.

2) PSİKANALİTİK YAKLAŞIM

Ruhsal bozuklukların organik kökenleri yerine psikolojik nedenlerini araştırıyor. Hipnoz altındaki kişiye telkin etmek yerine, semptomları üreten bilinçdışı ve bilinçaltı faktörleri('gizli, saklı’) açığa kavuşturmanın daha iyi sonuçlar verdiği kanıtlandı.

3) BİLİŞSEL YAKLAŞIM

Bu yaklaşımda, deneyimlenen yaşantıların kendisinden çok bu yaşantıların birey tarafından nasıl algılandığı ve yorumlandığı bilişsel açıdan ele alınır.

Tırnak yeme bozukluğunu bilişsel olarak ele alınırsa;

Çocuk olumsuz düşünme eğiliminden dolayı bu davranışı sergiliyor olabilir. Diğer faktörde çocuğun çevresiyle etkileşimde bulunamaması gibi stres durumlarından dolayı tırnak yiyor olabilir. Bu davranışları sergilemesinde yanlış biliş düzeyi etkilidir. Bu davranış bozukluklarını giderirken yanlış bilişleri düzelterek yerine uygun biliş, duygu ve davranış geçirebiliriz.

4) SİSTEM YAKLAŞIM

Bu yaklaşımda, birey yerine aile sisteminin tamamına odaklanmak tercih edilir. Bu yaklaşıma göre; çocuk tırnak yeme davranışını aile içindeki bir işlevi nedeniyle yapıyor olabilir. Örneğin; ebeveynlerinin tartışmalarını önlemek için tırnak yiyor olabilir. Uygun müdahale yöntemi anne, baba ve çocuğu toplu olarak görüşmeye almak ve terapi sürecine başlamak olabilir.

5) DAVRANIŞÇI YAKLAŞIM

Bu yaklaşıma göre, davranışın oluşumu öğrenme süreçlerine dayanır. Bu kuramda sosyal çevrenin önemi üzerinde durulmuştur. Davranışın değerlendirilmesi ve yeniden yönlendirilmesinde davranış değiştirme ve davranış terapisi kullanılmıştır. İstenmeyen davranışın azaltılması ve yerine istenen davranışın öğretilmesi uygulanabilir.

6) SOSYAL ÖĞRENME

Gözlem yoluyla öğrenme aracılığıyla birey, davranışın nasıl gerçekleştiğinin yanı sıra, belirli durumlarda bu davranışının gerçekleştirilmesinin getireceği sonuçlar hakkında da bilgi sahibi olur. Bu durumda istenmeyen davranış yerine istenen davranışı arttırmak için gözlem yoluyla öğrenme tekniği kullanılır.

Tırnak yeme davranışına karşı alınabilecek önlemler

- Çocuğun gerginlik ve uyumsuzluk nedenleri iyice araştırılmalıdır.

- Çocuğa kendini faydalı ve yararlı hissedebileceği ortamlar hazırlanmalıdır. (Çocuğa bir takım görev vermek böylece özgüvenini gelişmesine yardımcı olunabilir.)

- Kardeş arasında tutumlara özen gösterilmelidir. Çocuklara alınan hediyelerde eşit davranılmalı ve verilen görevlerde yaş farkına dikkat edilmelidir. (Küçük çocuktan sofranın hazırlanmasına yardım istenirken büyük çocuk alışverişe gönderilebilir.)

- Çocuklara boş zamanlarının değerlendirebileceği faaliyet gösterilmelidir.

- Çocuğa sevgi ve ilgi yaklaşılmalıdır.

- Küçük çocuklara endişe, korku verecek televizyon filmlerinden uzak tutulmalıdır.

- Çocuğun kendini ifade etmesine teşvik edilmelidir.

- Çocukların ilgisi başka yöne çekilmeli ellerini kullanacağı oyunlar oynatılmalı, sevgiyle güven kazandırılmalıdır.

- Parmak ve tırnağa acı fakat zararsız bir sıvı sürülebilir. Bu hem hatırlatıcı hem de tırnağı götürdüğü zaman acıyla birleştiğinde bu davranışı terk etmesine yardımcı olur.

- Çocuğa tırnak yeme hakkında bilgi verilebilir.

- Tırnak yiyen çocuklara geceleri yatarken hafif eldiven giydirmek. Çocuk gece tırnaklarını yemek veya ısırmak istediklerinde hatırlatıcı olması bakımından yararlı olabilir.

- Çocuğun kendine güven duyması sağlanmalıdır.

- Tırnak derin kesilebilir.

- Ödüllendirmeler kısıtlı ve şekilde verilebilir.

- Tırnak yemenin ve ısırmanın çok kötü bir alışkanlık olmadığını ve bunu isteyenlerin kolaylıkla terk edebilecekleri çocuklara anlatılmalıdır.

Hızlı İletişim
Numaranızı Bırakın,
Sizi Arayalım
Gizle