Oyun terapisinde oyuncaklar çocuğun kelimeleri ve oyundaki aktivite dilidir.
Çocukların dil gelişimleri bilişsel gelişimlerine bağlıdır. Bu açıdan bakıldığında çocuğun kelime hazinesi yetişkinler kadar zengin değildir. Çocuklar dünyalarında neler olup bittiği ile ilgili iletişimi oyun yoluyla kurarlar.
Çocuğun nesne üzerinden kendisi hakkında bilgi vermesi daha kolaydır.
Oyuncakların kullanımı çocuklara korkularını, kaygılarını, fantezilerini, suçluluk duygularını, insanlardan çok objelere yansıtmalarınısağlar. Çocuklar oyun oynarken oyunun bir parçası olarak gördükleri duyguları hakkında konuşmak konusunda daha az savunmacıdır. Materyal kullanımı ile duyguların anlatılması olaylara duygusal bir mesafe sağlar ve çocuk kendisini daha iyi ifade eder.
Çocuğun içinde kendini iyileştirme gücü vardır.
Oyun terapisinde çocuk, bu gücün farkına varır. Bizler “iyileştiren” değil, yalnızca iyileşme konusunda birer aracıyız. Yaşanmış olumsuz olaylar üzerinde oyun yolu ile çocuk bir kontrol ve güç sahibi olur. Ayrıca yaşanılanı daha iyi anlamlandırabilir.
Oyun terapisi duyguların konuşulması için güvenli bir ortam sağlar.
Oyun terapisinin güvenli ortamında çocuk olumlu ve olumsuz durumları bir arada yaşayarak öğrenir. Aynı zamanda duygu ve biliş yaşantısal olarak gelişmiş olur. Gerçek hayatta kontrol edilemeyen duygular ve durumların oyun terapisinde sembolik yansımalarla kontrollü olarak yaşanıyor olması, oyun terapisinin önemli bir işlevidir.
Oyun terapisi olumlu duygulanım için bir ortam sağlar.
Çocuklar oyun oynarken daha az kaygılı ve depresif hissetme eğilimindedir, oyunda olumlu duygulanımlar yaşarlar ve bir sonraki seansı istekle beklemeleri bile tedavi edicidir.
Oyun terapisi çocuğun öz-kontrolünün gelişimi için önemlidir.
Çocuğun karar almak için sorumluluk almasını ve kabul edilemez davranışların kontrollü, kabul edilebilir hale çevirebilmesini sağlar.
Bağlanma ve ilişki geliştirme konusunda ilerleme sağlanır.
Birçok çocuk terapiye kendi isteği ile gelmez. Devamlılığı sağlanan seanslar ile terapide iş birliği oluşturulur. Bu işbirliği annenin de oyuna katılımıyla ya da oyun sürecindeki iş birliğinin biçiminin anneye anlatılması ile evdeki bağlanma da artar. Bu durum anne için de iyileştiricidir.
Oyun terapisi çocuğun empati yeteneğini geliştirmesini sağlar.
Oyun oynarken çocuk rol alarak yaşanan durumları farklı açıdan değerlendirebilir. Oyun sayesinde çocuk diğer arkadaşlarının ve ebeveynlerinin rollerine bürünerek empati yeteneğini geliştirebilir.
Oyun terapisi çocuğa güç ve kontrol duygusu sağlar.
Çocuklar oyunları esnasında kendilerini güçlü ve kontrol sahibi hissederler. Oyun dünyalarını isteklerine ve ihtiyaçlarına uyumlu hale getirebilirler. Çocukların bir felaket esnasında hissettikleri çaresizlik duygularına belirgin biçimde zıt olarak, oyun onlara sağlam bir güç ve kontrol duygusu sağlar. Çocuk, terapi seansı sırasında oyun malzemeleri üzerinde üstünlük hisseder ve neyi nasıl oynayacağına karar verir. Sonuç olarak bu güç çocuğun güvensizlik ve incinebilirlik duygularının üstesinden gelmesine yardımcı olur.
Oyun terapisi çocuğun gelişimini hızlandırır.
Okul önce3si çocukların gelişim düzeyleri, oyun içinde kendi yaş dönemlerindeki olağan becerilerin ötesine geçebilir ve yalnızca daha sonra belirgin hale gelebilecek bir düşünme düzeyinde işlev gösterebilir. Çocukların her zaman oyun içinde ortalama yaşlarının ve gündelik davranışlarının üstünde hareket ettiği gözlenmiştir.
Oyun terapisiyle çocuklarda yaratıcı problem çözme becerileri artar.
Oyun esnasında süreç, ortaya çıkan üründen daha önemli olduğu için çocuklar sonuçlarından korkmadan, özgürce kendi sorunlarını ve sosyal problemleri çözmelerinde onlara yardım edebilecek yeni keşiflerde bulunabilirler. Çocukların hayali oyunlar oynaması ıraksal düşünmede başarı sağlar. Hikayelere farklı sonlar üretme, eylem senaryoları, nesneleri farklı kullanımı üzerinde düşünme çocukların ıraksal düşünmelerine yardımcı olur.
Fantezinin dengelenmesi konusunda yardımcı olur.
Çekingen çocuklar aktif, korkak çocukların cesur rolünde oynamaları şaşırtıcı değildir. Çocuk bu şekilde günlük yaşamda kendisini yetersiz bulduğu noktaları oyun yoluyla dengeler.