Saldırganlık dürtüsü tüm insanlarda doğuştan var olan bir dürtüdür. Bebek, ilk saldırganlık eğilimlerini, dişlerinin çıkmaya başlamasıyla emeklerken annesinin memesini ısırarak göstertir ve bundan haz alır. Çocuk büyüdükçe saldırganlık dürtüsü varlığını korumaya devam eder, ancak toplumsallaşmanın etkisiyle daha sosyal ifade biçimleri bulur. Saldırganlık genellikle çocuk kendini anlaşılmamış hissettiğinde ve engellendiğinde ortaya çıkar. Çocuklar yaşıtları ve kendilerinden büyük olan çocuklarla oyun esnasında veya gerilim yaşadıklarında; vurma, ısırma, tükürme, saç çekme, tekme atma ve kuralları hiçe sayma gibi agresif davranışlar sergileyebilir. Yetişkinlerden farklı olarak küçük çocukların sorunları çözmeye yönelik yetileri henüz çok gelişmemiş olduğu için bu tür davranışlar gözlemlenebilir. Ancak çocuk bu davranışları sürekli, yineleyerek ve uyum düzeyini bozacak şekilde sergiliyorsa mutlaka dikkate alınmalıdır.
SALDIRGAN ÇOCUKTA GÖRÜLEN ÖZELLİKLER
Sinirli ve eyleme hazırdırlar
Kendilerini ifade etmede yetersizdirler
İsteklerini bağırarak dile getirirler
Akran ve yetişkinlerle ilişkileri sürtüşmelidir
Çabuk parlarlar ve kavgaya hazırdırlar
Kuralları çiğnerler, ceza görürler ve bir süre sonra cezadan da etkilenmezler
Öfkelerine hakim olmakta zorlanırlar
Tepkileri ölçüsüz ve durumla orantısızdır
Engellemeye karşı toleransları düşüktür
Problem çözme becerileri ve duygularını uygun bir şekilde ifade etme becerileri düşüktür.
OKULDA
Dikkat ve konsantrasyon sorunu yaşayabilirler
Sınıf aktivitelerinde oyunbozan davranışlar sergileyebilirler
Diğer çocuklarla sık sık kavga ederler
Saldırganlığı hayvanlara yönlendirip onlara olumsuz davranışlarda bulunabilirler
Şiddet temalı oyunlar ve şiddet içerikli TV programları izlemekten keyif alırlar
SALDIRGANLIĞIN NEDENLERİ
SALDIRGAN DAVRANIŞLARI DÜZELTMEDE ANNE BABALARA ÖNERİLER