Bu kişiler, engelleyen, sürüncemede bırakan, ağırdan alan, geciktiren, erteleyen, inatçı ve performansı düşüren tutumlar sergilerler. Yeterli bir başarı göstermeleri istendiğinde buna karşı koyarlar. Geciktirmeleri için her zaman bir takım mazeretler bulurlar ve başkalarının hatalarını bulup çıkarırlar. Kendilerini öne sürüp ortaya koyamazlar. Bu tür bozukluğu olanlar sosyal durumlarda ya da meslekte uygun performans göstermeyi reddederler fakat bu ret dolaylı ve pasif yolla olur. Sosyal ve mesleki ilişkilerde etkisiz olma gizli bir saldırganlığın ve kızgınlığın ifadesidir. Pasif agresif kişilik bozukluğunun temelinde çocuklukta bilinçdışımıza yerleşen öfkeyle baş etme hataları yatar. Birçok aile tarafından kabul edilemez bir duygu olarak kabul edilen öfke, uygun biçimde ifade edilip, boşaltılmadığında ya bastırılacak, ya da dolaylı yollarla ortaya konacaktır. Öfke duygusunu ifade edemeyip, içinden atamayan çocuk, kızgınlık ve küskünlük duygularına yenik düşecek, pasif agresyon ile rahatlama yolunu tercih edecektir. Negatif kişilik bozukluğu olarak da isimlendirilen pasif agresif kişilik, hiçbir zaman hayır demeyen ancak hayır cevabını dolaylı yollarla ifade eden, olumlu yaklaşımdan bir şekilde kaçan özellik gösterir. Öfkesini ve negatif tutumunu açıkça görüp, anlayamayacağınız pasif agresiflerin yetke, özerklik ve bağımlılık ile ilgili çatışmaları vardır. Boyun eğme, karşı koyma ve saldırganlık özellikleri birbirinin içine geçmiştir. Sürekli olarak değişen davranışlar ve duygudurumlar görülür ve hemen her zaman bir surat asma durumu hâkimdir. Huzursuz ve karasızdırlar. Kolayca darılıp gücenebilirler ve somurtkanlaşabilirler. Engellenmeye karşı toleransları genelde düşüktür. Birçoğu çok sabırsız görünür, bir anda kinci, inatçı ve kavgacı olabilirler. Kimi zamanlarda neşeli olabilirler ancak bu duygudurumları genellikle kısa sürer; canları sıkkın, eleştirici ve kıskançtırlar. Görmezden gelindiklerinde ve önemsenmediklerinde kolayca kırılıp incinirler. Duygularını kolayca belli ederler. Bu kişiliklerin dürtüsel, beklenmedik ve çoğu zaman patlayıcı tepkiler veriyor olmaları, başkalarının onların yanında iyi hissetmelerini engeller ve bu durum uzun süreli ilişki kurmalarını zorlaştırır. Pasif agresifler saldırgan, eleştirici ve küçümseyici tavırlarla karşı tarafı negatif davranmaya zorlamakta, diğer taraftan da bundan pişmanlık duymaktadırlar. Ancak, içerlemelerinden, engellenmelerinden ve düş kırıklıklarından söz ederler. Kendi isteklerinden ve yeterliliklerinden emin olmadıkları için bir karara varmakta zorlanırlar. Başkalarının elde etmiş olduklarını sıklıkla eleştirirler ve bunlara alaycı yaklaşırlar. Hayatın kendilerine hep zalim davrandığını öne sürerler. Aldatılmış oldukları ve değerlerinin bilinmediği duygusunu yaşarlar. Bu kişiliklerin hemen her zaman düşünce ve davranışlarına, suçluluk duyma ve başkalarına içerleme duyguları hâkimdir. Yoğun bir içsel çatışma ve kaygı içerisindedirler. Dengeleri süreğen değildir. Geleceğin kendilerine ne getireceğini hiç bilemeyecekleri düşüncesi içerisinde olduklarından sürekli bir güvensizlik duygusu yaşarlar. Belirsizliğe karşı düşük toleransları kolayca kızgınlığa ve içerlemeye dönüşebilir. Çoğu kez de ardından suçluluk duyguları ortaya çıkar ve bu da öfkelerini perdeler. Birçok yoğun ve çelişik duyguyu birarada yaşarlar, iç denetimlerinin zayıflığı ve öz disiplinlerinin olmayışı sebebiyle de bu duyguları birden açığa çıkar. Ergenlik yada ergenlik sonrası (genç erişkinlik) döneminde başlar. Borderline, Histrionik, Paranoid, Bağımlı, Antisosyal ve Çekingen kişilik bozukluğu olan bireylerde ortaya çıkabilmektedir.
PASİF AGRESİF KİŞİLİK BOZUKLUĞUNUN TEDAVİSİ
Bu tür kişilerin psikoterapiye başvurmalarının en önemli nedeni insanları şikâyet etme eyleminde bulunma isteğindendir. Yaşadıkları problemlerin kendinden kaynaklı olduğunu düşünmeye pek meyilli değildirler. Bu nedenle tedavi süreci uzun bir dönemi kapsayabilmektedir. Yaptıklarının farkında olan ve tedavi olmak isteyen hastaların tedavi aşaması ise daha kolaydır.